 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
Я гляджу на дываны. Купец-татарын Расхінуў іх. Ну і дзіва – ў цеснай краме Яны дыхаюць далёкіх стэпаў жарам, Зьзяюць марамі і дзівамі Сэзаму. А ў кутку вісяць у засені другія: Неба, нівы каласістыя і браткі... Колькі хочаш вось за гэтыя льняныя – За напевы і за казкі маёй маткі? Паглядзеў купец – я голы. Ну і цэніць! Даражэй назваў цану раз у пятнаццаць. Калі ўсё, што меў, на стол сыпнуў я жменяй, Ён пачаў, яшчэ не верачы, смяяцца. Але ўсё пералічыўшы да санціма, Змоўк і глянуў на мяне зь нямым дакорам, Быццам я яму прыпомніў горы Крыма, Вінаграднікі забытыя і мора.
1938
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|